KATECHEZY PRZED MSZĄ ŚWIĘTĄ

33. Wyznanie wiary – depozyt, który otrzymaliśmy i mamy przekazywać dalej

Wprowadzenie

Podczas niedzielnej liturgii eucharystycznej jest taki moment, kiedy zgromadzony Lud Boży recytuje Credo, czyli wyznanie wiary. Zdarza się, że mylimy to wyznanie z tym, które recytuje się w codziennym pacierzu. Skąd się wzięły te dwa wyznania, co oznaczają i dlaczego przy chrzcie rodziców pyta się o wyznanie wiary – na te pytania znajdziemy odpowiedź w dzisiejszej katechezie.

Istota tematu

Symbole wiary zrodziły się z potrzeb pierwotnych wspólnot chrześcijańskich, zarówno misyjnych jak i liturgicznych. Za najstarsze uważa się wyznanie wiary dworskiego urzędnika królowej etiopskiej: „Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym” (Dz 8,37). Z czasem powstawało ich coraz więcej, były coraz bogatsze, a ich głównym celem było zebranie tego, co istotne dla wiary, w zwięzłych i uporządkowanych streszczeniach, przeznaczonych głównie dla kandydatów do chrztu (KKK 186).

Ta synteza wiary nie została ułożona według ludzkich opinii, ale z całego Pisma świętego wybrano to co najważniejsze, aby podać w całości jedną naukę wiary. Jak ziarno gorczycy zawiera w maleńkim nasionku zarodek wielu gałęzi, tak samo streszczenie wiary zamyka w kilku słowach całe poznanie prawdziwej pobożności zawartej w Starym i Nowym Testamencie. Takie syntezy wiary nazywamy „wyznaniami wiary”, ponieważ streszczają wiarę wyznawaną przez chrześcijanina. Nazywamy je również Credo, ponieważ zazwyczaj zaczynają się od łacińskiego słowa „Credo” czyli „Wierzę”. Nazywa się je także „symbolami wiary”. (KKK 187).

Według starożytnej tradycji symbole wiary zawierają 12 artykułów, symbolizujących poprzez liczbę Apostołów całość wiary chrześcijańskiej. Choć w ciągu historii Kościoła powstało w różnych epokach i miejscach wiele lokalnych wyznań, dwa z nich zajmują szczególne miejsce w Tradycji: a) Symbol Apostolski – został nazwany w ten sposób, ponieważ słusznie jest uważany za wierne streszczenie wiary Apostołów. Jest to starożytny symbol chrzcielny Kościoła rzymskiego. Jego wielki autorytet wynika z faktu, że „jest on symbolem, którego strzeże Kościół rzymski, Kościół, gdzie miał siedzibę Piotr, pierwszy z Apostołów, i dokąd przyniósł wyrażenie wspólnej wiary” (KKK 194). Odmawiamy go w codziennym pacierzu. b) Symbol Nicejsko-Konstantynopolitański – czerpie wielki autorytet stąd, że jest owocem dwóch pierwszych soborów powszechnych (w 325 r. i w 381 r.) (KKK 195). Odmawiamy go podczas uroczystych Mszy św.

72
Symbole wiary w sposób szczególny związały się z chrztem. W starożytności chrześcijańskiej w ramach przygotowywania dorosłych kandydatów do chrztu celebrowane były dwie uroczystości, podczas których katechumenom powierzano najpierw symbol wiary do nauczenia się (traditio), a następnie przed samym chrztem odbierano (redditio). Tylko ci, którzy byli w stanie bezbłędnie zapamiętać, nauczyć się tych treści umysłem i sercem mogli przystąpić do chrztu, wedle słów Jezusa: Nie rzuca się pereł przed wieprze i psom tego co święte (por. Mt 7,9). Pokazuje to, jak wielką czcią otaczano w Kościele wszystkie i poszczególne dogmaty naszej wiary oraz jak wysokie wymagania stawiane były tym, którzy prosili o chrzest.

Zastosowanie

Dzisiejsza katecheza niech uzmysłowi nam dwie sprawy: depozyt i ciągłość wiary. Wiara jest depozytem, który przekazywany jest w Kościele niezmiennie od dwudziestu wieków. Jeśli nazywamy się chrześcijanami, jesteśmy zobowiązani wierzyć we wszystkie prawdy wiary katolickiej, a także wypełniać je. Dziś niestety coraz więcej wiernych wybiera sobie z nauki Kościoła (czy nawet innych wyznań) tylko to, co im pasuje, tworząc swego rodzaju „religijną sałatkę feta”. Kim jesteśmy wobec Boga i Kościoła by mówić: „W to wierzę, w to też, ale z tym się nie zgadzam?”. Taka postawa jest poważnym sprzeniewierzeniem się depozytowi wiary, który otrzymaliśmy w chrzcie świętym.

Niech rozważania o symbolu wiary uzmysłowią nam też, że depozyt wiary otrzymujemy po to, by go przekazać dalej. W ten sposób wiara była przekazywana na przestrzeni wieków – ktoś ją przyjął i przekazał dalej swoim dzieciom i znajomym. Czy dobrze i skutecznie przekazałem wiarę moim dzieciom? Warto dziś zadać sobie to pytanie.

Inspiracją mogą być dla nas słowa św. Augustyna: „Niech twoje Wyznanie wiary będzie dla ciebie jakby zwierciadłem. Przeglądaj się w nim, by zobaczyć, czy wierzysz w to wszystko, co wypowiadasz. I każdego dnia raduj się twoją wiarą” (KKK 1064).

Duchu Święty, w sakramencie chrztu otrzymaliśmy skarb wiary. Nie daj nam roztrwonić tego depozytu, ale ucz nas wiernie zachowywać i przestrzegać doktryny wiary Kościoła Katolickiego. Przyjdź też do tych, którzy tę wiarę utracili, aby powrócili czym prędzej do Kościoła. Amen

Kancelaria Parafialna:

Czynna od poniedziałku do soboty po każdej Mszy Świętej

Adres:

Łosiniec 14b
22-672 Susiec

Kontakt:

tel: 84 665 42 11
e-mail: gorazen@interia.pl