Nie możesz dorosnąć, dojrzeć, być dobrze wychowanym, bez umiejętności słuchania siebie i innych. Rozwijamy się przez sposób słuchania. Ponieważ ucho jest muszlą, konstruującą nasze wnętrze.

Pójdź za Mną, powiedział Zmartwychwstały do Piotra. Podążaj za Mną takim, jakim jesteś. Ze swoją kruchością, ze swoimi lękami, ze swoimi wzlotami i upadkami. Podążaj za Mną, zaufaj Mi, wybacz sobie zdrady, pozwól sobie być blisko siebie, pozwól sobie być kochanym. Pójdź za Mną, powiedział Zmartwychwstały Piotrowi i mówi to dziś każdemu z nas.

Podobnie jak porywczy rybak z Kafarnaum, także my jesteśmy wezwani, by na nowo skupić swoje życie na Nim, Zmartwychwstałym Pasterzu.

Codziennie słuchamy milionów dźwięków. Ile z nich słyszymy?
Niektórzy święci nawrócili się, gdy usłyszeli Słowo.
Niektórzy z nas przeczytali całą Biblię kilkakrotnie, a Ewangelię tysiące razy i nic nie zmieniło się w ich życiu.
Dlaczego?

Słyszeć znaczy inaczej postrzegać dźwięk: słuchać, to sprawić, by coś nas poruszyło, by zadrgały struny naszej duszy.

Słuchanie jest naszą pierwszą pracą, pierwszą posługą wobec Boga i bliźnich, pierwszym sposobem, by dać drugiemu – Bogu i bliźniemu – dowód, że istnieje, że jest dla mnie ważny.
Kochać znaczy słuchać.