Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i Jego braćmi (Dz 1,14).

Po wniebowstąpieniu Jezusa, Jego uczniowie i niewiasty – oczekujący na zesłanie Ducha Świętego – trwali w Wieczerniku na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa. A modlitwa jednoczy, pozwala trwać przy Bogu w oczekiwaniu na spełnienie Jego obietnic.

Maryja to Matka modląca się, która pozwala się prowadzić Duchowi Świętemu. Jej „fiat” zwiastowania to pierwszy krok w zaufaniu, wlewający w serce Maryi oraz w życie Kościoła nadzieję. Przez to staje się żywą świątynią Bożej obecności w świecie zranionym przez skutki grzechu pierworodnego.

Polska była pierwszym krajem w Europie w którym Kościół katolickim wprowadził do kalendarza liturgicznego święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła. Obchodzone jest w Polsce od 1971 r. Papież Franciszek wprowadził je w 2018 r. do obrządku łacińskiego jako wspomnienie obowiązkowe.

Powołując się na Dzieje Apostolskie, polscy biskupi wyjaśniali w 1971 r. w liście do wiernych, że dzień ten został wybrany dlatego, że „Zesłanie Ducha świętego było początkiem działalności Kościoła”.

„Matka Najświętsza (…) przeżyła w Wieczerniku wraz z apostołami zstąpienie Ducha Miłości na Kościół. Od tej chwili Maryja, Wspomożycielka Wiernych i Matka Kościoła, towarzyszy Kościołowi. Słuszną jest więc rzeczą, aby każdego roku, zaraz po uroczystościach Zielonych Świątek, przypominać związek Kościoła z Matką Chrystusową” –