Remont kościoła w Łosińcu
Laur Konserwatorski 2020
Istniejący kościół parafialny powstał w XVIII wieku. Nie jest dokładnie znana data jego powstania. Pojawiają się daty 1779, 1797. Kościół jest w bardzo złym stanie technicznym. Słabe fundamenty pozapadały się w wielu miejscach, czego efektem jest pochylenie bryły kościoła – jest on jakby skręcony w jedną stronę. Część ścian jest zniszczona przez korniki, wodę i czas. Słaba więźba dachowa, przeciekający dach, pokryty blachą jeszcze w 1948 roku, kiedy zamieniono nią gont.
Kilka lat temu zapadła decyzja o kapitalnym remoncie kościoła, wraz z jego niewielką rozbudową. Długo trwało przygotowanie projektu, wielu uzgodnień, aby w 2016 roku uzyskać wreszcie pozwolenie na renowację. Będzie ona polegała na podniesieniu świątyni, wymianie starych fundamentów na nowe, wymianie wszystkich podwalin i części brusów, ponownym osadzeniu budynku na nowych fundamentach, prostowaniu ścian, dalej – wymianie zniszczonych belek stropowych, uszkodzonych elementów więźby dachowej, wreszcie pokryciu gontem, oszalowaniu kościoła od zewnętrznej i wewnętrznej strony. Będzie też rozbudowany przedsionek kościoła, co pozwoli nam uzyskać nawet do 80 miejsc siedzących dla wiernych. Każdy uczestnik niedzielnej Mszy św. będzie mógł wygodnie siedzieć. Tym bardziej, że planowane jest ogrzewanie kościoła z pompy ciepła, która w upalne dni będzie funkcjonować jak klimatyzacja. Przy kościele powstanie ogrzewana łazienka, toaleta, zaplanowany jest też duży parking i zagospodarowanie terenu, gdyż świątynia jest położona nad dużym źródliskiem Potoku Łosinieckiego. W dolinie tej planowane są alejki spacerowe, ławeczki, miejsca odpoczynku dla mieszkańców parafii i turystów. W ostatnich latach wybudowaliśmy też na cmentarzu największą w diecezji kaplicę pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia. Kaplica ta będzie nam służyła jako kościół parafialny w trakcie remontu tego zabytkowego. Już dziś wierni chętnie gromadzą się tu na nabożeństwa, choćby w każdy piątek na Mszę św. poprzedzoną koronką do Bożego miłosierdzia.
Przedsięwzięcie to przekracza możliwości finansowe parafian, dlatego ubiegamy się o dotację od Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubelskiego. W lipcu został złożony komplet dokumentów. Czekamy na efekt.
Remontu doczekała się już dziewiętnastowieczna dzwonnica. Remont polegał na jej całkowitej rozbiórce, wybudowaniu nowych fundamentów, ponownym zestawieniu z wymianą zniszczonych brusów, wzmocnieniu konstrukcji, pokryciu gontem, odtworzeniu niektórych elementów. Kapitalnym remontem objęto tez dzwony. Zostały one odnowione w ludwisarni Felczyńskich w Przemyślu. Całkowicie wymieniono ich zawieszenie. Jeden z dzwonów pochodzi z jubileuszowego roku 1966. Historia drugiego jest znacznie ciekawsza. Został wykonany w Szczecinie w 1882 roku. W czasie II wojny światowej Niemcy zabrali go, jak wiele innych dzwonów, by przetopić na jakiś sprzęt wojenny. Zgromadzono ich wiele gdzieś w okolicach Wrocławia. Po wojnie kilku mieszkańców parafii wybrało się pociągiem do Wrocławia i stamtąd przywieźli kilkusetkilogramowy dzwon na stację w Suścu, następnie furmanką przewieźli do parafii i zawiesili na dzwonnicy. Dziś odnowiony brzmi przepięknie nawołując wiernych na modlitwę.
Dokumentacja fotograficzna z renowacji Kościoła